ไร่ตามฝัน

      ทุกภารกิจในแต่ละวันและทุกครั้งที่ผมเดินทางผมก็จะมี '' ปีเตอร์แพนจูเนียร์'' ลูกชายผมไปด้วยหล่อมั้ยครับ จึง ได้เกิดบทความและเรื่องเล่าจากสองข้างทาง อยากจะนำเสนอมุมมองที่ต่างออกไป จะต่างอย่างไรก็ติดตามกันได้เลยครับ      เส้นทางที่ 1           จากภารกิจในแต่ละวันทำให้ผมพบเจอเหตุการณ์ต่างๆที่ทำให้ผมสามารถอมยิ้ม หรือบางครั้งยิ้มแบบกว้างๆโดยไม่อายใครเลยก็มี สดๆร้อนๆเมื่อวานเย็นหลังกลับจากส่งผักที่ตามรายทางถนนมิตรภาพขาออกจากจังหวัดหนองคายสู่อุดรฯผมมองเห็นชายคนนึงเขาเดินไปซื้อข้าวโพดคั่วถุงนึง รสชาด ขนาดถุง ราคา นั่นไม่ใช่สาระสำคัญแต่หลังจากที่ชายคนนั้นเดินออกจากร้านแล้วก็เข้าห้องน้ำในปั้มน้ำมัน (ชายคนนั้นถ้ามองครั้งแรกจะรู้ได้เลยว่าเขาต้องทำงานก่อสร้างแน่นอน เพราะชุดที่เขาใส่ยังเปื้อนเศษปูนเศษดิน แต่นั่นยังไม่ใช่สาระสำคัญ) ผมก็เลยเดินไปกะจะซื้อสักถุงพอเดินไปถึงพ่อค้าก็บอกว่านี่ชายคนนั้นเขาจะซื้อไปฝากลูกสาวของเขา หลังจากที่ชายคนนั้นเดินออกจากห้องน้ำ ถุงข้าวโพดคั่วยังอยู่แล้วเขาก็เดินไปขับรถมอเตอร์ไซด์ หน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของเขา เวลามองผมแอบรู้สึกได้ว่าเขากำลังรอคอยจะเจอใค