ไร่ตามฝัน

     หน้าหนาวปีนี้ ช่างเป็นช่วงเวลาที่ยากมากอีกฤดูกาลนึงของการทำเกษตร ผลของการทำลายธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม อากาศแปรปรวนค่อนข้างมากกลางเดือนธันวาคมแล้ว ยังมีบางวันที่ร้อนบางวันแค่เย็นๆ พืชต่างๆก็ปรับตัวกันไม่ทัน กรมอุตุนิยมวิทยาพยากรณ์ว่าปีนี้จะหนาวเย็นกว่าทุกปีและนานกว่าทุกปี แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มเย็นจริงจังช่วงไหน เหตุการณ์ที่ยังมาไม่ถึงผมเองก็ไม่สามารถรู้ได้ล่วงหน้า แต่กับฤดูกาลนี้และฤดูกาลต่อไป การปลูกพืชที่ยังใช้วิธีการแบบเดิมคงจะอยู่ได้ลำบากมากขึ้น คงต้องมีการปรับตัวกันค่อนข้างมาก ช่วยกันปลูกต้นไม้ ช่วยกันดูแลสิ่งแวดล้อมให้มากขึ้น สิ่งของที่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ก็ลองกลับมาใช้นะครับลดขยะได้ หากทุกคนคิดและทำ มันก็เป็นแรงผลักที่มีแรงมหาศาล ต่อจากนั้นส่งต่อสำนึกดีและความรู้สู่เมล็ดพันธุ์รุ่นถัดไป ให้ลูกหลานเราตระหนักถึงการดูแลสิ่งแวดล้อม เป็นความท้าทายอย่างมากๆ ในการปลูกทานตะวันงอกครั้งแรกของไร่ตามฝัน เกือบๆ 4-5วันแล้วเพิ่งได้แค่นี้เอง 555+ วันนี้เอาภาพมาให้ชมด้วยครับ แต่นี่ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดี      ผมเคยอยากถามคนทั่วไปว่า"คุณชอบตัวเองตอนที่เป็นแบบไหน หรืออยู่ในสถานที่

     เป็นอีกทริปนึงที่ผมประทับใจครับ อยากให้เพื่อนๆมาสัมผัสกัน มีเวลาก็เติมใจให้กันและกันบ้างนะครับ อย่าเห็นความเคยชินเป็นสิ่งไม่มีค่า เรามักจะมองข้ามการทำสิ่งเล็กๆน้อยๆของคนในครอบครัวที่ทำให้กับเรา หากมีคนที่เตรียมกับข้าวไว้ให้แม้จะรู้อยู่ในใจว่าเราอาจจะไม่กิน หรือมีบางคนซื้อขนมมาฝากคุณโดยที่คุณไม่ได้ร้องขอ หรือ เก็บของเล็กๆน้อยๆที่คุณลืมไว้ และเก็บไว้ในที่ปลอดภัย อย่าลืมหากคุณจะมาเที่ยวชวนคนเหล่านี้มาเที่ยวกับคุณด้วย...ฤดูหนาวกำลังคืบคลานมา ช่างเหมาะเหลือเกินกับการเดินทางท่องเที่ยว ไม่ร้อน รวมทั้งอารมณ์ของเราด้วย แถมโชคดียังได้เจอะเจอกับทะเลหมอกได้ไม่ยากนัก ขอให้เพื่อนๆมีความสุขกับการไปเที่ยวนะครับ และเก็บพลังและเเรงบันดาลใจดีๆกลับมาเพื่อทำหน้าที่ของเราให้สมบูรณ์มากขึ้นและทำประโยชน์กลับไปให้กับสิ่งต่างๆรอบตัวเรานะครับ ไม่มีอะไรเป็นสิ่งที่แน่นอน หากเรามีเจตนาที่ดีในการทำประโยชน์ลงมือทำเลย ไม่รู้ว่าเราจะได้มีโอกาสได้ทำมันอีกไหม เข้าวัดให้ถึงวัดนะครับ อย่าเข้าไปไหว้พระเพราะเห็นว่าสวย เพราะเห็นว่าคนอื่นๆก็ทำกัน ขอให้เข้าใจในหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อย่างน้อยหากเราเข้าใจ

     ผมได้รู้จัก ผู้ชายที่ชื่อ สมเพชร วงศ์ภูมี มานานพอสมควรประมาณเกือบๆ 6 ปี ตั้งแต่กลับมาอยู่ที่บ้าน เมื่อปี พ.ศ. 2553 แต่ผมรู้จักในนามของ พ่อเพชร ผมไม่ได้รู้รายละเอียดของแกมากนัก แต่สิ่งที่ผมได้รู้จากคนรอบข้าง คืออย่าเข้าไปนะ เขาเป็นคนตระหนี่ เป็นคนที่แปลกๆ สิ่งที่รับรู้มาเรียกได้ว่าไม่มีอะไรที่ดีเลย ด้วยตัวผมเองเป็นคนที่ไม่เคยคิดว่าการผูกมิตรเป็นสิ่งที่ยาก และยิ่งเป็นคนที่ชอบในแนวทางเดียวกันแล้วด้วยยิ่งทำให้ผมอยากเข้าไปสนทนาด้วย วันแรกที่ไปแถวบ้านแกผมก็ไปคุยกะญาติซึ่งบ้านของญาติผมก็อยู่รั้วติดกันกับบ้านแก ผมก็พูดคุยกับญาติไปและแอบมองเข้าไปในพื้นที่บ้านของแก เพราะสามารถมองเข้าไปและเห็นได้ชัดเจน จะเห็นผู้ชายคนหนึ่งจับไม้กวาดๆใบไผ่ และมองเห็นใบไผ่ลู่ตามลม การเคลื่อนไหวของใบไผ่มันยิ่งทำให้เร้าความรู้สึกของผมอยากเข้าไปพูดคุย ก็เลยตั้งเป้าหมายว่า พรุ่งนี้จะเข้าไปคุยกับแกให้ได้ วันแรกที่เข้าไปที่บ้านแกก็เป็นเหมือนกับที่ทุกคนบอกเลย แกไม่ค่อยสนใจ และสายตาประดุจหนึ่งว่า เฮ้ย เฮ้ย มาอะไรกันแน่ แต่ผมเองก็ไม่ได้ย่นย่อ เพราะก่อนจะได้เข้ามาก็รู้อยู่แล้วว่าจะต้องเจออะไรประมาณนี้อยู่แล้ว ผมก็เดินไ

     นี่เป็นวีดีโอคลิป ที่ผมทำขึ้นมาจากการเดินทางท่องเที่ยวนะครับ วัตถุประสงค์คือ อยากเห็นโลกในมุมมองที่ต่างออกไปและอยากให้คนที่ไม่สามารถไปเที่ยวได้  สามารถเห็นและสัมผัส มีอารมณ์ร่วมไปด้วยกันได้ ไม่ว่าเหตุผลที่เขาเหล่านั้นไม่สามารถเดินทางท่องเที่ยวได้ จะมาจากสภาพร่างกายไม่เอื้ออำนวย สภาพการเงิน ระยะทาง จำนวนวันหยุดที่ไม่เพียงพอ ความกลัว ฯลฯ ไม่ว่าเหตุผลคืออะไร ผมอยากจะเเบ่งปันในสิ่งที่ผมไปเห็นและสัมผัสมา ทั้งนี้ภาพและวีดีโอ มุมมองอาจจะไม่สวยงาม ผมต้องออกตัวนะครับว่า ผมไม่ได้เป็นมืออาชีพในด้านนี้ หากแต่เพียงหลายๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปีนี้(พ.ศ.2559) มันทำให้ฉุกคิดได้ว่า เหตุใดเล่าเรายังไม่รู้ตัวว่าเราทำอะไรอยู่ เราวิ่งไล่ตามหาความสุข เราวิ่งตามเงินทอง เราวิ่งตามหน้าที่การงานเพื่อที่เราคิดว่า การมีการงานที่ดี จะนำมาสู่รายได้ที่ดีและครอบครัวจะมีความสุข ทำให้เราตั้งกำแพงกั้นมิตรภาพที่ดี ผู้คนที่อยู่ในองค์กรก็ทำงานโดยมีหน้ากากที่แต่ละคนก็จินตนาการขึ้นมาเพื่อปกปิดและสื่อให้คนรอบข้างๆเข้าใจและรับรู้ว่าตัวเราเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เหตุผลจริงแท้แล้ว มันคืออะไร หากเราจะคิดแบบนี้ดีไหมว่า ทุกส

      หลายวันที่ผ่านมาได้อ่านคอลัมน์อันนึงเขาบอกว่า 5 เหตุผลที่ไม่ควรออกจากงานประจำมาทำเกษตร มีบางเหตุมีทั้งเห็นด้วยและก็ไม่เห็นด้วย แต่หากสิ่งที่เลือกและตัดสินใจแล้วมีแผนรองรับตามหลักความเป็นจริงที่ดี ไม่เข้าข้างตัวเองมากไป รู้วิธีปลูก รู้วิธีดูแล รู้จักและมีที่ขาย รู้จักต่อยอด ตากแดดได้ ขุดดินเป็น แค่ครึ่งไร่ก็อยู่ได้แบบสบายแบบยั่งยืน จะรออะไรล่ะ ค้นหาตัวเอง เตรียมความพร้อมและก็ลุยเลยครับ       ภาพเมื่อต้นปี 2559 ดูแล้วเหนื่อยแน่ แต่เมื่อคิดถึงเป้าหมายแล้ว ไม่ได้หายเหนื่อยหรอกแต่ มีกำลังใจที่จะทำต่อไป อีกอย่างเริ่มเห็นสัญญาณที่ดี ก้าวย่างเข้าสู่ปีที่ 5 เริ่มจากคนรอบข้างที่เข้าใจในสิ่งที่ได้ทำมาตลอด 5 ปีที่กลับมาสู่บ้านเกิด...       ด้วยการลองผิดลองถูก ประสบการณ์และเวลาที่ผ่านมา ช่างมีค่าเหลือเกิน ไม่ใช่แค่ความทรงจำแต่เป็นความที่เข้าใจ      เข้าใจธรรมชาติและมุ่งมั่นสู่สังคมแห่งการเรียนรู้และเเบ่งปัน งั้นสิ่งที่ต้องทำต่อไปคืออะไรล่ะ งั้นก็ไปต่อกันเลย...ภาพก่อนและหลัง       ทุกสิ่งทำได้หากมีกำลังใจที่ดี         ภาพก่อนและหลัง ต่างกันมากมาย ทำให้มีแรงผลักดันอีกมายเพื

ก่อนอื่นเลย ต้องขอสวัสดีปีใหม่ 2559 ยังพอทันอยู่นะครับ ขอให้มีความสุขในสิ่งที่คิดดี และทำดี ณ ตอนนี้ผมทำไร่และปลูกพืชเป็นปีที่ 5 ฤดูกาลที่ 4 จึงเป็นที่มาของไร่ตามฝัน Episode IV(4) ปลูกเพื่อเลี้ยงชีพ แจก แบ่งปัน และ การค้า ในพื้นที่ 1 ไร่ ทุกคนทำได้ เป้าหมายและ วิธีการ ชัดเจน   ตอนนี้เป็นช่วงเริ่มเตรียม พื้นที่ กิ่งพันธุ์ ด้วยเจตนาที่ดี ท้ายที่สุดทุกคนที่เข้ามาดู คุณสามารถทำตามได้ กินผักสะอาด ปลอดภัย มีความสุข แบ่งปัน เลี้ยงชีพได้ และมีความมั่งคั่ง ตอนนี้ผมเองก็ยังเป็นพนักงานประจำ และนับเวลาถอยหลังมุ่งสู่การได้ใช้ชีวิตที่แท้จริง พ่อแม่ก็แก่ลงทุกวัน อยากมีอิสระทางเวลา อิสระทางการเงิน สุขภาพดี มีความสุขที่ออกแบบได้ และได้ทำในสิ่งที่เรียกว่า "คุณค่าของการมีชีวิต" เตรียมตุ้มตอนกิ่ง โดยการนำขุยมะพร้าวมาแช่น้ำ 1 คืน และก็ใช้ถุงมาบรรจุขุยมะพร้าว แต่ก่อนบรรจุให้กำและบีบให้น้ำออกให้พอหมาด ถุงเลือกตามขนาดของกิ่งพืชที่เราต้องการตอนกิ่ง ส่วนวิธีการตอนผมไม่อธิบายนะครับ สามารถดูได้จากเวปไซต์ใจดีหลายๆที่ทั้งภาพและวิดีโอ ทุกอย่างเริ่มต้นจากการลดต้นทุนและใ